محیا زندگی من سلام...

کودکم برای تو می نویسم تا بدانی چقدر دوستت دارم!

می نویسم برای فرداهایت که بدانی این روزهای قشنگ چقدر برایم زیبا و دوست داشتنی اند.

فرزندم این روزها تو را دارم؛ توکه خنده های قشنگت همدم ثانیه های من شده است و نگاه های مهربانت مونس لحظه هایم .

دلبندم تو باآمدنت به زندگی مان روح تازه ای بخشیدی . تو بهترین هدیه خدا هستی .

با خود می گویم خدا خیلی ما را دوست دارد که چنین هدیه ای به ما داده . تو ارمغان عشق هستی!

نمی دانی چقدر دوست دارم تورا در آغوش بگیرم و ببویم و ببوسمت!

نمی دانی  چه حس باشکوهی است  وقتی از شیره جانم به تو می نوشانم رضایت را در چشمانت می بینم.

زیبای من خنده های قشنگت را دوست دارم و چشمان پر مهرت را می پرستم.

هنگامی که دلتنگم دوست دارم در آغوشت بگیرم نوازشت کنم و برایت لالایی بخوانم و تو با دستان کوچکت انگشتم را بفشاری وسر بر سینه ام بخوابی تا مادر آرام گیرد!

کودکم دوست دارم بزرگ شوی؛ بتوانی روی پاهایت بایستی؛ قدم برداری و من از پشت سر مواظبت باشم که اگر زمین خوردی دستت را بگیرم بتکانمت تا دوباره بلند شوی راه بروی بدوی بپری و برقصی بدون کمک من و اگر دوباره زمین خوردی دیگر خودت به تنهایی روی پاهایت بایستی وبه راهت ادامه دهی!

کودک دلبندم عاشقانه دوستت دارم!